Na een voorste kruisbandreconstructie (ACLR) is krachttraining essentieel voor herstel en terugkeer naar sport. Traditionele methoden zoals percentage-based training (PBT) hebben beperkingen, vooral in het meten van neuromusculaire vermoeidheid en het stimuleren van explosieve kracht. Velocity-Based Training (VBT) biedt een alternatief door trainingsintensiteit te baseren op bewegingssnelheid in plaats van op het gewicht.

Inleiding

Krachttraining is essentieel voor spieropbouw en herstel na een voorste kruisband (VKB) reconstructie. Traditionele percentagegebaseerde methoden (PBT), die vaak gericht zijn op maximale kracht en trainen tot falen, kunnen snel krachtontwikkeling niet goed objectiveren. Velocity-based training (VBT), dat beweging Snelheid gebruikt als maatstaf voor trainingsintensiteit, biedt hiervoor een veelbelovende alternatieve aanpak. Dit artikel pleit voor het gebruik van VBT in revalidatie na VKB-reconstructie, met nadruk op het verbeteren van neuromusculaire herstelfases en sportprestatie.

Een overzicht van de huidige literatuur laat zien dat VBT in de midden- en late fase van revalidatie voordelen biedt, zoals real-time feedback, individuele belastingaanpassingen en betere afstemming op dagelijkse fysiologische variaties. Het stelt trainers in staat om nauwkeurig belasting te voorschrijven, motivatie te verhogen en onnodige vermoeidheid te verminderen. Door load–velocityprofielen en drempels voor snelheidsverlies te monitoren, kunnen kracht- en hypertrofie-aanpassingen effectiever worden gerealiseerd zonder dat spierfalen wordt bereikt.

In de middenfase helpt VBT niet alleen bij het herstellen van spierkracht en hypertrofie met submaximale belastingen en op maat gemaakte snelheidsprofielen, maar ook bij het aanpakken van ongewenste neuroplasticiteit door externe feedback en focus. In de late fase ligt de focus op het verbeteren van explosieve kracht en vermogen, cruciaal voor sportprestaties. Hoewel VBT veel voordelen biedt, blijft de toepassing beperkt door gebrek aan data over geblesseerde populaties en specifieke oefeningen, zoals open-chain bewegingen. Integratie van VBT kan revalidatieprogramma’s verbeteren, resulterend in betere klinische uitkomsten en een meer gepersonaliseerd herstelproces.

Velocity-Based Training (VBT) als innovatieve aanpak in ACL-revalidatie krachttraining

Figuur 1: Het proces van terugkeer naar competitie na VKB-R. 2

PBT en VBT binnen de kruisbandrevalidatie (VKB-R)

Revalidatie na voorste kruisband reconstructie (VKB-R) is essentieel voor herstel, om blessures te voorkomen en een veilige terugkeer naar sport (RTS). Traditionele krachttrainingsmethoden, zoals Percentage Gebaseerd Trainen (PBT) hebben echter hun beperkingen, vooral op het gebied van spier- en neuromusculaire herWinning. Recent onderzoek wijst uit dat velocity-based training (VBT), een innovatieve aanpak die snelheid meet om beweeglijkheid en kracht nauwkeurig te sturen, veelbelovend is. VBT kan de effectiviteit van revalidatie vergroten, met name in de midden- en late fase, en zo bijdragen aan betere resultaten en minder complicaties. In deze blog bespreken we de kracht van VBT en hoe het revalidatieproces kan verbeteren.

Revalidatiebenaderingen hebben zich tot nu toe gericht op traditionele methoden die gebaseerd zijn op spierversterking via percentage gebaseerde training (PBT), waarbij de belasting wordt aangepast op basis van een percentage van de maximale kracht of het éénherhalingsmaximum (1RM) van de patiënt. Hoewel deze aanpak effectief blijkt te zijn bij het herstellen van kracht, kent ze ook beperkingen, vooral voor VKB-reconstructie (VKB-R) Patiënten.3,4 Een van de belangrijkste beperkingen is dat trainen op hoge intensiteit (hoge 1RM-belastingen) een metabole trainingsreactie veroorzaken, maar daarbij het neuromusculaire trainingseffect in gevaar brengen. De PBT-methode geeft moeilijk inzicht in de neuromusculaire vermoeidheid. Het ontbreken van aanpassing in intensiteit en belasting aan de neuromusculaire toestand van de patiënt, in combinatie met het trainen op hoge intensiteit (hoge 1RM-belastingen), belemmert krachttoename en heeft een negatieve invloed op de snelheid van krachtontwikkeling (RFD).5

Wat maakt VBT waardevol?

  • Real-time feedback en individuele load-aanpassing.
  • Velocity Loss (VL) als maat voor vermoeidheid: bijv. een VL van 20% betekent dat de snelheid van een herhaling 20% lager is dan de snelste herhaling.
  • Betere afstemming op dagelijkse variaties in kracht en herstel.
  • Efficiëntere hypertrofie en krachtontwikkeling zonder training tot spierfalen.

Toepassing in revalidatie:

  • In de middenfase (Return to Sport)
    • Herstel van spierkracht en neuromusculaire controle
    • Gebruik van submaximale weerstand, VL-drempels en Range of Motion (ROM)
    • Absolute kracht
  • In de eindfase (Return to Performance)
    • Focus op explosieve kracht en Rate of Force Development (RFD)
    • Integratie van VBT in sport-specifieke oefeningen zoals sprongen en sprints
    • Explosieve kracht (strength-speed) en snelkracht (speed-strength)
  • Praktische richtlijnen omvatten het gebruik van VL-drempels (bijv. 10–30%) en het opstellen van individuele load–velocity profielen.

Velocity-Based Training (VBT) als innovatieve aanpak in ACL-revalidatie krachttraining

Figuur 2: De relatie tussen het %1RM, snelheidszones en de verschijningsvormen van kracht.1

Conclusie

VBT biedt een gepersonaliseerde, evidence-based benadering die traditionele revalidatie kan versterken. Het bevordert kracht, explosiviteit, snelheid en neuromusculaire efficiëntie, met potentieel voor betere klinische uitkomsten en een veiligere terugkeer naar sport.

Bronnen

  1. Forelli, F., Marine, P., Moiroux-Sahraoui, A., Mazeas, J., Thoelen, M., Swinnen, B., Bizzini, M., Van Melick, N., & Rambaud, A. (2025). Velocity-based training in mid- and late-stage rehabilitation after anterior cruciate ligament reconstruction: a narrative review and practical guidelines. BMJ open sport & exercise medicine, 11(2), e002503. https://doi.org/10.1136/bmjsem-2025-002503
  2. Fort-Vanmeerhaeghe, A., Arboix-Alió, J., & Montalvo, A. M. (2021). Return-to-sport following anterior cruciate ligament reconstruction in team sport athletes. Part I: From initial injury to return-to-competition. Apunts Sports Medicine, 56(212), 100362. https://doi.org/10.1016/j.apunsm.2021.100362
  3. Rhea, M. R., Alvar, B. A., Burkett, L. N., & Ball, S. D. (2003). A meta-analysis to determine the dose response for strength development. Medicine and science in sports and exercise, 35(3), 456–464. https://doi.org/10.1249/01.MSS.0000053727.63505.D4
  4. Buckthorpe, M., & Roi, G. S. (2018). The time has come to incorporate a greater focus on rate of force development training in the sports injury rehabilitation process. Muscles, ligaments and tendons journal, 7(3), 435–441. https://doi.org/10.11138/mltj/2017.7.3.435
  5. Refalo, M. C., Helms, E. R., Trexler, E. T., Hamilton, D. L., & Fyfe, J. J. (2023). Influence of Resistance Training Proximity-to-Failure on Skeletal Muscle Hypertrophy: A Systematic Review with Meta-analysis. Sports medicine (Auckland, N.Z.), 53(3), 649–665. https://doi.org/10.1007/s40279-022-01784-y